Wat alle hoofdpersonen in deze tekst gemeen hebben, is hun onopvallendheid. Zij zijn de schimmen van het dagelijks leven. Er worden geen krantenartikelen over hen geschreven. Zij komen nooit in het nieuws en men is geneigd over het onrecht dat hen is aangedaan heen te stappen. Zij leven, zoals zoveel jonge vrouwen en meisjes, in de dode hoek van de samenleving. In deze bundel zijn 6 monologen van Marjolein Bierens gebundeld: Ik Zeeuws meisje, Motel Texel, Louna! Loubna!, Moederland, Klein verhaal… en Mooie Anna.