Jet Uijl is een bekend gezicht bij onze uitgeverij. Zij is grafisch vormgever en heeft gewerkt aan de bundels met verzameld werk van Don Duyns en Jibbe Willems. Deze week wilde ik haar in de spotlight zetten en daarom heb ik haar geïnterviewd.
Jet: “Ik ben vormgever geworden omdat ik iets creatiefs wilde doen. Ik wist vroeger niet helemaal wat vormgeving was, maar ik ging een keer naar de open dag van het Grafisch Lyceum en ik kwam erachter dat ik alle creatieve vakken eigenlijk wel heel leuk vond. Na mijn opleiding bij het Grafisch Lyceum, ging ik naar de open dag van de kunstacademie. Ik had toen al mijn moed bij elkaar geraapt en ben ik de sollicitatie aangegaan. Ik was daarna gelukkig toegelaten en heb ik het superleuk gehad op school. Ik heb goed geleerd hoe je met programma’s om moet gaan, maar ik miste wel een beetje de creativiteit om met je handen te werken. Maar ik ben vormgever geworden omdat ik wel heel blij word van het vormgeven.”
“Het leukste van mijn vak vind ik dat je in heel veel verschillende werelden terechtkomt. Iets wat ik van tevoren helemaal niet had bedacht. Ik doe dit werk voor zoveel verschillende bedrijven en dan leer je bij elke opdracht wel iets nieuws over die wereld.”
Ik vraag Jet of ze wel eens een blunder heeft gemaakt: “Het komt wel eens voor dat na heel veel correcties een boek wordt gedrukt en dat je dan toch nog één foutje tegenkomt. Je bent zelf wel eindverantwoordelijk namelijk. Dan baal ik wel.”
Jet dacht altijd dat haar inspiratie overal vandaan kwam. “En dat is ook wel echt zo,” vertelt ze me. “Ik merk nu, door corona, dat inspiratie ook zeker komt door met mensen te praten, maar dat ik het ook echt krijg door bijvoorbeeld lezingen te bezoeken en exposities van andere kunstenaars. Dat is door corona nu veel minder. Natuurlijk haal ik mijn inspiratie ook uit mijn dagelijks leven, maar doordat je nu dagelijks in dezelfde bubbel zit, merk ik wel dat ik er nu harder voor moet werken.”
Over haar vak vertelt Jet: “Eigenlijk is elke opdracht een uitdaging. Je moet altijd van niets iets maken en je denkt toch altijd in het begin: ‘Hoe gaat dit er op het einde uitzien?’ Je weet ergens wel dat het je gaat lukken, maar je moet je altijd wel weer in nieuwe dingen verdiepen, én jezelf de vraag stellen of het de goeie kant opgaat.”
Ik vraag haar naar de grootste uitdaging: “Dat was de opdracht die ik had tijdens mijn studie. De Academie van Bouwkunst Rotterdam wilde een soort jubileumboek waarin alle bouwprojecten van alle afgestudeerde mensen moesten komen. En ik moest samenwerken met drie andere ontwerpers, die ook nog aan het studeren waren. Dat was best nog wel pittig omdat iedereen zijn eigen manier had om dingen te ontwerpen. Het is wel uiteindelijk gelukkig helemaal goed gekomen!”
De bundel van Jibbe Willems ligt in juni in de theaterboekhandel.