Verdriet is het ding met veren is de internationaal succesvolle debuutroman van de Londenaar Max Porter. Een ontroerend en poëtisch verhaal over een vader en zijn twee zoons, die achterblijven na de plotselinge dood van hun echtgenote en moeder. Kort na het verlies worden de drie bezocht door een wrede, onvoorspelbare en zorgende kraai. Hij pakt de vader, tilt hem op en zegt: ‘Ik ga pas weg als je me niet meer nodig hebt’.
Regisseur Erik Whien brengt hiermee één van zijn persoonlijke favorieten naar het theater. Jacob Derwig bewerkt het rauwe maar liefdevolle verhaal tot een indringende voorstelling, waarbij het helingsproces en de overgang naar een nieuwe realiteit centraal staan. Hoe ga je om met allesoverheersend verdriet? Hoe accepteer je dat niets meer vanzelfsprekend is?
