De oma van Willem is Russisch. Rondom goud- en zilverkleurig theeservies wordt voortdurend gediscussieerd in een taal die Willem niet verstaat. Ze steekt de ene sigaret aan met de andere, terwijl de rook omhoog kringelt langs boekenkasten vol boeken met ingewikkelde titels in onleesbare tekens. Voor Willem spreekt dit allemaal vanzelf. Nog nooit heeft hij zich afgevraagd hoe het komt dat zijn oma een naam heeft die voor de meeste mensen om hem heen nauwelijks is uit te spreken.
Tien jaar na haar dood, stuit Willem op haar memoires. Pas dan ontdekt hij waar zijn oma eigenlijk vandaan komt en hoe onwaarschijnlijk bijzonder het is dat ze in Nederland belandt.
BABA vertelt het verhaal van Tatjana Filipovna Voogd-Stojanowa die in 1944 de trein in stapt van Odessa naar Velsen, dwars door Europa in oorlog, de liefde achterna. Een voorstelling over weten waar je vandaan komt, je durven verdiepen in dat wat je niet kent en altijd voor mogelijk houden dat het beeld dat je van iemand gecreëerd hebt, 180 graden om kan draaien.
